Tri jaroj da fikado forta

jam pasis son?e. Post kulmin'

sopiroj kun turmento morta

penetris koron de l' vidvin'.

Enuas anta? ?i bravuloj

kaj vane revas pri amor'.

Torentas larmoj el okuloj,

konstante premas ?in angor'.

E? en fikado ordinara

neniu kontentigis ?in:

?e unu – kaco tre vulgara,

?e l' dua – tro maldikas fin'.

?e l' tria kaco – bagatelo,

mallongas pli ol ?e lepor',

?e l' kvara – skrot', kiel barelo,

la vulvon batas ?is dolor'.

Jen plendas ?i pri la testikoj –

ka?itas, kvaza? ?e kastrit',

jen kac' tro kurtas, kvaza? spiko,

kapricoj, do – ?is infinit'.

Delonge tute ne altiras

?in, kio estis viv-ornam':

?i vane ser?as kaj aspiras

neakireblan ion jam.

Sopiras la vidvin' terure,

ne povas dormi pro konfuz'.

Dum longa tempo, malnature,

la pi?o restis ekster uz'.

Kaj jen, post rezonad' prudenta

pri sia malfeli?a spert'

l' vidvino venis al asert'

trankvila, preska? evidenta:

«Por havi el la plag' eliron

mi venu al parigistin'.

Ja ?i sukcesos, la? rutin',

kun longa kaco trovi viron.»